Who is
Johan Vansummeren
De carrière van Johan
De profcarrière van Vansummeren, die de bijnamen Summie en De lange van Lommel kreeg, begon op 1 september 2002 toen hij als stagiair aan de slag kon bij Domo-Farm Frites, waar hij in dezelfde ploeg reed als Johan Museeuw.
Na zijn periode als stagiair ging Vansummeren in 2003 rijden voor Quick-Step-Davitamon-Latexco. Voor deze ploeg won hij Luik-Bastenaken-Luik U23, de kleine versie van de bekende wielerklassieker. In dat jaar won hij ook een etappe en het eindklassement van de Ronde van Luik.
Op het WK voor beloften in het Canadese Hamilton eindigde hij als tweede, achter Sergei Lagoetin.
Na nog een jaar voor Relax-Bodysol te hebben gereden, vertrok Vansummeren naar Davitamon-Lotto.
Voor die ploeg reed hij in 2005 zijn eerste Ronde van Frankrijk. In zijn eerste Tour zou hij als 136e eindigen, zonder noemenswaardige prestaties. Wel reed hij dat jaar mooie ereplaatsen in de Tour Down Under en de Ronde van Andalusië.
In het jaar daarop deed hij opnieuw mee aan de Tour, met een 112e plek als eindresultaat.
Zijn beste prestaties waren een 32e stek in de etappe naar Montélimar en een 37e plek in de laatste tijdrit.
In 2007 boekte hij weer een overwinning, maar wel in ploegverband. Samen met zijn ploeggenoten Cadel Evans, Nick Gates, Christophe Brandt, Josep Jufré, Dario Cioni, Wim Van Huffel won hij etappe 1b in de Internationale Wielerweek, een ploegentijdrit over 11 kilometer.
Vansummeren boekte in september 2007 zijn eerste echte individuele profzege, hij won de laatste rit in de Ronde van Polen, een heuvelachtige etappe naar Karpacz en zette dankzij deze ritzege ook het eindklassement naar zijn hand.
Sindsdien was Johan Vansummeren een helper in de ploeg van Silence-Lotto.
Hij behaalde twee mooie ereplaatsen in Parijs-Roubaix: in 2008 werd hij er achtste om een jaar later op de vijfde plaats te eindigen.
In augustus 2009 tekende Johan Vansummeren een contract bij Garmin om er in 2010 als kopman van het voorjaar te gaan koersen.
Op 10 april 2011 won Vansummeren Parijs-Roubaix, meteen de grootste overwinning uit zijn loopbaan.
Wie is Johan Vansummeren?
Summie, voor de vrienden, staat echt niet graag in het middelpunt van de belangstelling. Daarvoor is ie veel te nuchter en te bescheiden. Vansummeren wikt en weegt zijn woorden, denkt al pratend na en zoekt voortdurend naar de juiste formuleringen. Niks mis mee, het hoeven niet allemaal winnaars van het Leids cabaretfestival te zijn.
Vansummeren was een steengoed renner, getuige daarvan zijn de vele selecties die hij kon versieren voor de wereldkampioenschappen.
De lange uit Lommel kon in opdracht van verschillende kopmannen wel een tijdje blijven beuken aan kop van het peloton, hoofdschuddend, maar altijd met plezier.
Neen, een veelwinnaar was ie niet, integendeel. En als hij dan eens won, namen ze hem niet ernstig. Zoals in 2008 bij de ploegvoorstelling van het Lottoteam.
Een jaar eerder had hij de Ronde van Polen op zijn palmares geschreven.
Vansummeren geraakte daarmee zowaar in de geschiedenisboeken door als eerste Belg ooit een rittenkoers van de Protour te winnen. Die overwinning gaf hem een boost en daarom koesterde hij de hoop op te schuiven in de hiërarchie van de ploeg. IJdele hoop, bleek nadien. De aandacht ging immers naar Evans, McEwen, Van Avermaet, Hoste en Popovytsj en andere. De harde realiteit was, dat Vansummeren andermaal in de rol van helper werd geduwd.
Maar in 2011, toen in dienst van het Amerikaanse Garmin, sloeg hij de slag van zijn leven. Na een solo van 15 kilometer won hij Parijs-Roubaix, op een leegloper nota bene.
Direct na zijn overwinning en voor het oog van tientallen registrerende camera’s vroeg hij in de Vélodrome André Pétrieux zijn vriendin Jasmine Vangrieken ten huwelijk.
Jasmine, in haar jeugd een goede zwemster geweest, riep wa? ! en viel in zijn bezwete armen. De rest is geschiedenis.
